De Britse communicatieregulator Ofcom voert de druk op technologiebedrijven op om het “significante en wijdverbreide” misbruik tegen vrouwen online aan te pakken. De stap volgt op de groeiende bezorgdheid over de intimidatie waarmee vrouwen in het openbare leven, waaronder atleten, politici en publieke figuren, worden geconfronteerd. Dit is niet alleen een kwestie van geïsoleerde incidenten; het is een systemisch probleem dat de deelname aan de sport, de politiek en het bredere publieke debat bedreigt.
De omvang van het probleem
De kwestie is alomtegenwoordig. Chris Boardman, voorzitter van Sport England, bracht de zaak onlangs onder de aandacht van Ofcom na het gerichte misbruik van het Engelse damesvoetbalteam tijdens Euro 2025. Het jongste vrouwelijke parlementslid van het Parlement, Rosie Wrighting, heeft publiekelijk beschreven dat hij gendergerelateerde beledigingen ontving, zoals ‘Barbie’ en ‘stomme meid’, waarmee hij onderstreepte hoe dergelijke intimidatie vrouwen ervan weerhoudt de politiek in te gaan.
Dit is niet alleen onaangenaam; het is een afschrikmiddel. Veel vrouwen vermijden publieke rollen juist vanwege de online vijandigheid waarmee ze worden geconfronteerd. De onderliggende trend is duidelijk: ongecontroleerd misbruik creëert een omgeving waarin vrouwen systematisch worden ontmoedigd om deel te nemen aan het openbare leven.
Ofcom’s richtlijnen: een oproep tot actie
De richtlijnen van Ofcom dringen er bij sociale media, dating-, gaming- en pornografiesites op aan om meer verantwoordelijkheid te nemen voor de veiligheid van gebruikers. De toezichthouder stelt dat de digitale wereld de participatie van vrouwen ‘actief schaadt’ en er niet alleen niet in slaagt hen te beschermen.
De voorgestelde maatregelen omvatten:
- Prompts: Gebruikers aanmoedigen schadelijke berichten te heroverwegen voordat ze worden verzonden.
- Time-outs: Tijdelijke opschorting van misbruikende gebruikers.
- Tarieflimiet: Beperking van het aantal reacties of berichten om ‘stapel-ons’ te voorkomen.
- Bulkblokkering: Hiermee kunnen gebruikers snel meerdere misbruikende accounts dempen.
- Verbeterde rapportage: Vereenvoudigde tools voor het melden van misbruik.
- Hash-Matching: Automatische detectie en verwijdering van intieme afbeeldingen zonder wederzijds goedvinden.
Vrijwillig versus verplicht: het belangrijkste debat
Hoewel deze aanbevelingen krachtig zijn, zijn ze momenteel niet juridisch afdwingbaar. Belangengroepen als Internet Matters en Refuge roepen de regering op om van de richtlijnen van Ofcom een wettelijke praktijkcode te maken. Het argument is eenvoudig: vrijwillige maatregelen zijn onvoldoende. Zonder juridische steun kunnen technologiebedrijven winst boven veiligheid stellen, waardoor vrouwen kwetsbaar worden.
Rachel Huggins, co-CEO van Internet Matters, verklaarde dat het bereiken van de doelstelling van de regering om het geweld tegen vrouwen en meisjes te halveren verplichte naleving vereist. Refuge herhaalde dit sentiment en benadrukte dat zinvolle bescherming afhankelijk is van bedrijven die de richtlijnen actief implementeren, of van de overheid die deze handhaaft.
Verantwoording en toekomstige actie
Ofcom is van plan in de zomer van 2027 een voortgangsrapport te publiceren, waarin wordt gedreigd met krachtiger actie als bedrijven er niet in slagen verbeteringen aan te brengen. Dame Melanie Dawes, CEO van Ofcom, waarschuwde dat geen enkele vrouw bang moet zijn om zich online uit te drukken of zich zorgen hoeft te maken dat ze door misbruikers wordt gevolgd.
Minister van Sport Stephanie Peacock veroordeelde het misbruik gericht tegen sportvrouwen en drong er bij technologiebedrijven op aan “in actie te komen en het uit te roeien.” Chris Boardman benadrukte de “verschrikkelijke offline gevolgen” van online toxiciteit, en merkte op dat de angst voor oordeel veel vrouwen er al van weerhoudt om te sporten. De zwaarbevochten vooruitgang in de vrouwensport mag niet worden ondermijnd door vrouwenhaat.
De kernboodschap is duidelijk: technologiebedrijven moeten prioriteit geven aan de veiligheid van vrouwen, en regeringen moeten hen ter verantwoording roepen. Als vrijwillige actie mislukt, is juridische handhaving de enige weg naar betekenisvolle verandering.
